Er zijn vele modellen bedacht om over leren na te denken. Voor allen valt veel te zeggen, en allen zijn eigenlijk bijna even geschikt om mee te beginnen of om mee te toetsen achteraf.
- Eén die ikzelf lang geleden leerde bij het ontwikkelen van educatief materiaal voor Nairobits is de volgende: Three types of learning: Knowledge, Skill and Attitude. (Ook onderschreven door Bloom’s taxonomy of learning, Ben Sawyer’s taxonomy on serious gaming)
- Kolb’s systeem (test je eigen ‘Kolb’- type hier)
- Een ander model is deze learning circle in processen:
- Constructivistisch leren. Leren door te ervaren. Leren in een gesimuleerde omgeving. Razendsnel van elkaar leren. Hoge frequentie en intensiteit. Initiatief en verantwoordelijkheid bij de leerling. De leraar als coach en expert. Supergemotiveerde en betrokken leerlingen. “Sociaal-constructivisme gaat uit van de idee dat kennis wordt geconstrueerd in plaats van overgebracht. Nieuwe kennis wordt verwerkt, opgeslagen en geïntegreerd met bestaande kennisstructuren en eerder opgedane (leer)ervaringen. Het onderscheid tussen het sociaal-constructivisme en het (individuele) constructivisme is dat leren plaatsvindt in interactie met medestudenten waarbij kennis tot stand komt op basis van meerdere perspectieven. In de interactie wordt de betekenisconstructie van de student betreffende de werkelijkheid aangevuld en getoetst door de betekenissen die anderen geven. Studenten maken zich de taal eigen van de gemeenschap, waarvan zij als professional deel gaan uitmaken. Doceren betekent binnen dit kader dat de docent ondersteuning en faciliteiten biedt; de student leert de eigen mentale modellen te zien en waar nodig te (her)vormen”.
Meer over leren: zie de quote van Confucius hier.
Meer over leermethoden op dit blog >